zgliszcza

zgliszcza
zglisz|cza
мн. (ед. \zgliszczacze ☼) пожарище, пепелище;

ruiny i \zgliszcza развалины и пепелища

+ pogorzelisko

* * *
мн (ед zgliszcze с)
пожа́рище, пепели́ще

ruiny i zgliszcza — разва́лины и пепели́ща

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "zgliszcza" в других словарях:

  • gruz — m IV, D. u, Ms. gruzzie 1. zwykle blm «odłamki rozkruszonego muru, cegły, kamienia itp.» Uprzątnąć, usunąć, wywieźć gruz. 2. lm M. y tylko w lm «rumowiska, ruiny, zgliszcza» Gruzy pałacu, świątyni. Zamienić miasto w gruzy. ◊ Miasto, budynek itp.… …   Słownik języka polskiego

  • pogorzelisko — n II, N. pogorzeliskokiem; lm D. pogorzeliskoisk «miejsce po pożarze, spalone, zwęglone resztki czegoś; zgliszcza» Pogorzelisko jeszcze się tliło …   Słownik języka polskiego

  • spopieleć — dk III, spopielećeje, spopielećlał 1. «zamienić się w popiół; spopielić się» Spopielałe ognisko. Spopielałe zgliszcza domów. 2. «przybrać wygląd, barwę popiołu» Spopielała od słońca ziemia …   Słownik języka polskiego

  • szkielet — m IV, D. u, Ms. szkieletecie; lm M. y 1. «twarda, mocna konstrukcja stanowiąca integralną część organizmu ludzkiego lub zwierzęcego, zbudowana z substancji organicznych i nieorganicznych, pełniąca funkcję podporową, ochronną i usztywniającą w… …   Słownik języka polskiego

  • wygasnąć — dk Vc, wygasnąćgaśnie, wygasnąćgasł, wygasnąćsłszy wygasać ndk I, wygasnąćsa, wygasnąćają, wygasnąćał 1. «przestać się palić, płonąć, świecić» Ogień wygasał na kominku. Wygasłe hałdy, zgliszcza. ∆ Wygasły wulkan, krater «wulkan, krater nieczynny …   Słownik języka polskiego

  • zgliszcze — n I; lm D. zgliszczeiszcz a. zgliszczeiszczy zwykle w lm «szczątki spalonego budynku, miasta, osiedla; miejsce po pożarze; pogorzelisko» Z domu zostały tylko zgliszcza. przen. Budować nowe życie na zgliszczach starego …   Słownik języka polskiego

  • żałosny — żałosnyośni, żałosnyośniejszy 1. «wyrażający żal, smutek; pełen żalu, smutny» Żałosne spojrzenie. Żałosny płacz. Żałosny wyraz oczu. Wydawać żałosne jęki. 2. «wzbudzający litość, godzien politowania; bardzo lichy, opłakany, nędzny» Być, znajdować …   Słownik języka polskiego

  • dogaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dogaszaćam, dogaszaća, dogaszaćają, dogaszaćany {{/stl 8}}– dogasić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dogaszaćgaszę, dogaszaćsi, dogaszaćgaś, dogaszaćgaszony {{/stl 8}}{{stl 7}} kończyć gaszenie; gasić do końca :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gruzy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. gruzyzów {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostałości zniszczonych budowli (kawałki murów, również szkła, wyposażenia, mebli itp.), tworzące usypisko, zwał w miejscu, gdzie stała owa budowla przed zniszczeniem; rumowisko …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pogorzelisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsce, na którym był pożar; też: niedopalone resztki czegoś; zgliszcza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dymiące pogorzelisko. Dogaszać pogorzeliska. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • popielisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co pozostało po spaleniu się czegoś, po pożarze, po ognisku; zgliszcza {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»